Als je kind je spiegelt
Iedereen kijkt wel eens in een spiegel. ’s Ochtends na het opstaan, onderweg of als je door de stad loopt in een etalageruit. De ene keer zijn we meer tevreden dan de andere keer. Het wordt echter anders als je eigen kind of een kind waar je mee werkt je een spiegel voorhoudt. Je kent het vast wel…
een oeps-momentje
Iedereen die werkt met kinderen en elke ouder kent deze spiegel. Kinderen hebben nu eenmaal een sterk ontwikkeld observatievermogen en zijn al zeer jong in staat om ons na gedrag na te doen. Naarmate ze ouder worden zie je dat niet alleen in gedrag terug, maar ook in taalgebruik en intonatie. Vanaf ongeveer 7 maanden zijn de meeste baby’s al in staat om op ons te reageren door ons na te doen. De geluidjes, de gezichten, onze stem. Dit is een prachtige kwaliteit. Dit is de manier waarop kinderen leren met ons om te gaan, door hoe wij met hen omgaan.
Het gedrag dat zij laten zien komt niet zomaar ergens vandaan. Dat is gedrag dat wij hebben voorgedaan. Zij houden ons de spiegel voor, juist op het moment dat wij dit het minst verwachten. Kinderen zijn kampioen observeren en imiteren! Als kinderen ons spiegelen worden we ons bewust van ons gedrag en de woorden die we gebruiken.
Laten we dankbaar zijn dat kinderen deze gave bezitten.
